De term bodycount heeft een opmerkelijke transformatie ondergaan. Waar het vroeger verwees naar het aantal slachtoffers in een gevecht, wordt het nu gebruikt om het aantal seksuele partners van iemand aan te duiden. Maar wat zegt het eigenlijk, en waarom is het vooral een gespreksonderwerp als het om vrouwen gaat? Hier zijn 8 weetjes over bodycount.
1. Bodycount is een trend op sociale media
TikTok, Twitter en YouTube staan vol met discussies over bodycount, vooral in de context van relaties. Vaak gaat het niet eens over hoeveel sekspartners iemand heeft gehad, maar eerder over hoeveel als ‘te veel’ wordt beschouwd – een vraag die, opvallend genoeg, vooral aan vrouwen wordt gesteld.
2. Een dubbele standaard voor mannen en vrouwen
Mannen met een hoge bodycount worden vaak gezien als stoer en ervaren, terwijl vrouwen met eenzelfde aantal juist als minder waardevol worden bestempeld. Dit idee is verre van nieuw: het is een overblijfsel van eeuwenoud seksueel conservatisme, waarin de seksualiteit van vrouwen werd beperkt terwijl die van mannen werd aangemoedigd.
3. Andrew Tate en de opkomst van seksueel conservatisme
Figuren zoals Andrew Tate hebben de bodycount-discussie verder aangewakkerd. Volgens hen zou een “waardevolle” vrouw een lage bodycount moeten hebben, omdat ze anders minder trouw en respectabel zou zijn. Dit soort ideeën worden vooral door jonge, onzekere mannen op sociale media verspreid, vaak uit angst dat hun partner hen vergelijkt met eerdere bedpartners.
4. Er zijn letterlijk tabellen die vrouwen beoordelen op hun bodycount
Op sociale media circuleren er bodycount-tabellen waarin vrouwen worden gecategoriseerd op basis van het aantal bedpartners dat ze hebben gehad. Nul tot twee wordt heilig verklaard, drie tot tien is twijfelachtig, en boven de elf wordt een vrouw in een “onwaardige” categorie geplaatst. Dit soort memes en tabellen zijn een duidelijk voorbeeld van misogynie, waarbij vrouwen nog steeds worden beoordeeld op hun seksuele keuzes.
5. Wat zegt wetenschap over bodycount en relaties?
Uit verschillende studies blijkt dat een hoge of lage bodycount weinig tot niets zegt over de kwaliteit van een relatie. Factoren zoals emotionele volwassenheid, communicatie en compatibiliteit zijn veel belangrijker dan iemands seksuele verleden. Toch blijven veel mensen vasthouden aan het idee dat een lage bodycount iets positiefs zegt over iemands loyaliteit.
6. De “pandapunten” van vroeger waren heel anders
Voordat bodycount een populair onderwerp werd, draaide het bij jongvolwassenen soms juist om pandapunten – een speelse manier om het aantal dagen zonder seks bij te houden. Hoe langer je droog stond, hoe hoger je score. Dit geeft een bizar contrast met de huidige obsessie met het aantal sekspartners.
7. Bodycount is eigenlijk een zinloos cijfer
Of iemand nu één, tien of honderd sekspartners heeft gehad, zegt niets over iemands persoonlijkheid, liefdevolle aard of geschiktheid als partner. Het idee dat meer bedpartners iemand “minder waardevol” maken, is gebaseerd op achterhaalde ideeën over vrouwelijke seksualiteit en mist elke logische basis.
8. Seks zou iets persoonlijks moeten zijn, geen rekensom
Misschien wel het belangrijkste weetje: seks draait om plezier, connectie en consent. Of iemand nu wilt wachten op de ware of de lakens graag met meerdere mensen deelt, het zou een persoonlijke keuze moeten zijn, zonder dat er een cijfer aan wordt gehangen dat bepaalt of iemand ‘respectabel’ is of niet.
De bodycount-discussie is een modern fenomeen met een ouderwetse basis: de eeuwenoude dubbele standaard tussen mannen en vrouwen. Hoewel sommige mensen er geobsedeerd door lijken te zijn, blijft het in wezen een zinloze meting van iemands waarde. Seks is een persoonlijke keuze, en niemand zou beoordeeld moeten worden op basis van een getal.